Postępowanie wobec rodziców stosujących przemoc domową

Przemoc domowa wobec własnych dzieci jest złem, które nie powinno mieć miejsca. W polskim kodeksie karnym znalazł się również rozdział “Przestępstwo przeciw rodzinie i opiece”, który reguluje postępowanie wobec osób, które stosują przemoc w rodzinie. Z kolei przepisy, które pozwalają dziecku opuścić przemoc owy dom znalazły się w Ustawie z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie

Podstawa prawna

Przemoc domowa wg kodeksu karnego jest przestępstwem:
Art. 207. § 1. K.. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Co więcej, sprawcy przemocy domowej są ścigani z urzędu. Oznacza to, że Prokuratura i Policja prowadzą postępowanie niezależnie od wiedzy i zgody pokrzywdzonego. Polskie prawo ściga sprawców przestępstw przeciwko osobom bliskim i dzieciom za m in.

• stosowanie przemocy lub groźby w celu zmuszenia ofiary do określonego działania,
• zgwałcenie,
• doprowadzenie siłą, groźbą lub podstępem do obcowania płciowego,
• doprowadzenie małoletniego poniżej lat 15 do obcowania płciowego,
• porzucenie małoletniego poniżej lat 15, uprowadzenie lub zatrzymanie małoletniego poniżej lat 15.

Źródło: Rozdział XXVI Kodeksu Karnego: Przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece

Odizolowanie sprawcy od dziecka

Z kolei w Ustawie z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie znajduje się przepis, że dziecko, które jest ofiarą przemocy domowej, musi być jak najszybciej odizolowane od sprawcy. Pracownik socjalny ma prawo odebrać dziecko z rodziny przemocowej i umieścić go u innej osoby najbliższej, która nie mieszka wspólnie z agresorami, w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Decyzję o odebraniu dziecka z rodziny pracownik socjalny podejmuje wspólnie z policjantem, lekarzem lub ratownikiem medycznym (pielęgniarką). Ponadto pracownik socjalny musi powiadomić sąd opiekuńczy w ciągu 24 godzin o odebraniu dziecka z rodziny i umieszczeniu go u innej osoby najbliższej, z rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej,
Źródło: Ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie

Jesteś świadkiem- reaguj!

Żeby organy ścigania i pomoc socjalna mogły odpowiednio interweniować w przypadku znęcania się nad dziećmi, również potrzebna jest pomoc społeczeństwa. Uczulamy po raz kolejny: reaguj na przemoc domową! Dzieci nie są winne temu, że ojciec stresuje się pracą i musi odreagować, albo że matka jest alkoholiczką i zaniedbuje swoje pociechy. Chrońmy dzieci, bo to nasza przyszłość, a my chcielibyśmy, aby była ona wolna od przemocy i zła.

Gdzie udać się po pomoc?

• Policja – 997
• Numer alarmowy – 112
• Infolinia Niebieskiej Karty – 800 120 002
• Sąd rodzinny – napisz list lub e – mail; opisz kto się nad kim znęca
• Ośrodki Pomocy Społecznej – właściwe w miejscu zamieszkania
• Komitet Ochrony Praw Dziecka – 22 626 94 19,
• Telefon dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci – 800 100 100,
• Najbliższy ośrodek pomocy społecznej,
• Można wysłać (także anonimowo) list do najbliższego sądu czy prokuratury z dokładnym opisem sytuacji.”
• TELEFON INTERWENCYJNY CENTRUM PRAW KOBIET – 600 070 717
• OGÓLNOPOLSKIE POGOTOWIE DLA OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE “NIEBIESKA LINIA” – 116 123″
• Policyjny Telefonu Zaufania dla Osób Dotkniętych Przemocą w Rodzinie (tel. 800 120 226, czynny w dni robocze w godzinach 09:30-15:30) Obsługiwanego przez policjantów z Biura Prewencji KGP